R. 34

*perspektywa Vivien*

----------------------------

Chciałam wziąść szybki prysznic, wchodzę do łazienki i dosłownie ręce mi opadły.

- Co wy kurwa robicie? - zapytałam na widok Axla i Duffa.

Chłopaki stali przed lustrem i jeden drugiemu robił makijaż. 

- Nie podoba ci się? - zapytał Axl nakładając basiście fioletowy cień na oko - Mówiłem ci, że to nie twój kolor. - zwrócił się do blondyna.

- Wyglądacie jak banda tranzwestytów i w dodatku gejów! - wyraziłam swoją opinię.

- Nie znasz się. - prychnął rudzielec - Troche glamu nie zaszkodzi, prawda Duffy?

- Prawda. - potwierdził McKagan.

- Kurwa, nie wierze... - powiedziałam i zeszłam do salonu - Slash, czy ty wiesz co te dwa debile robią w łazience? - zapytałam gitarzystę, który stał do mnie tyłem.

- Kto? - zapytał odwracając się - Orgia jest typowa dla Axla...

On też jest na czarnej stronie mocy! Dlaczego?!

- Co ty masz na mordzie?! - przeraziłam się.

- O co ci chodzi? - udawał niewiniątko.

Spojrzałam na Stevena. Siedział przy stole i tuszował rzęsy. 

- Wam już się całkiem w tych głowach popierdoliło... - powiedziałam - Zmywaj to.

- Ale co? - zapytał Steven.

- Zmyj to z twarzy, albo ja to zrobię! - nakazałam.

Steven tylko się uśmiechnął. Złapałam go za kudły i zaprowadziłam pod kran w kuchni. 

- Ajć... Nie ciągnij! - piszczał blondyn.

Slash zaczął się śmiać z perkusisty.

- Ty będziesz następny. - ostrzegłam.

Uśmiech z jego twarzy momentalnie znikł.

--------------------------------

*perspektywa Caroline*

--------------------------------

Wychodziłam właśnie z mojej sypialni, kiedy przez uchylone drzwi do pokoju rytmicznego zobaczyłam, że Izzy się pakuje.

- Co ty robisz? - zapytałam.

- Pakuję ubrania. - odpowiedział jak zwykle spokojnie.

- No taa... Widzę. Ale po co? - zadałam kolejne pytanie.

- Muszę wyjechać. - stwierdził.

- Nigdzie nie jedziesz. - powiedziałam i zakmnęłam drzwi od jego pokoju zastawiając je własnym ciałem.

- Car, daj spokój. - znowu spojrzał na mnie tym swoim wzrokiem.

- Nie, Izzy. Nie puszcze cię do póki mi nie wyjaśnisz tego wszystkiego. - zarządałam.

- Nie mogę tak dłużej. Ja już po prostu nie daję rady... - powiedział i rzucił torby na podłogę.

Usiadł na łóżku i schował twarz w dłonie. Przysiadłam się obok i przytuliłam go.

- Pomogę ci. - chciałam dodać mu otuchy.

Izzy westchnął.

- Obawiam się, że nie można tu akurat pomóc. - powiedział i odwrócił wzrok.

- Hej... - powiedziałam czule - Jestem twoją przyjaciółką. Izzy, co się dzieje?

Chłopak przygryzł usta i zacisnął pięść.

- Nic. - wydusił w końcu z siebie.

- Przecież widzę. - położyłam mu dłoń na ramieniu.

- Jest pewna dziewczyna... - zaczął nieśmiale - Bardzo mi na niej zależy, ale... Ona chyba woli mojego przyjaciela.

Wiedziałam, że Izzy podkochuje się w Vivien!

- Rozmawiałeś z nią o swoich uczuciach? - spytałam.

- Próbowałem ci to powiedzieć, ale... - nagle ugryzł się w język.

Czy ja dobrze słyszałam?! Rytmiczny przeklął pod nosem.

- Czy... - nie wiedziałam co teraz powiedzieć.

Zrobiło się dziwnie. Siedzieliśmy chwilę w ciszy. Wreszcie zebrałam się na odwagę.

- Izzy, spójrz na mnie. - powiedziałam i złapałam chłopaka za ręce - Jesteś moim bardzo dobrym przyjacielem. Nie wyobrażam sobie życia bez ciebie i nie zamierzam cię stracić, rozumiesz?

Poczułam, że rytmicznemu drżą i pocą się dłonie.

- Ale ja chyba tak nie mogę... - szepnął.

Pogładziłam go po policzku. Do cholery, to mój przyjaciel! Nie mogę go stracić...

- Damy radę, tak? - spytałam i uśmiechnęłam się.

Przytuliłam go. Spojrzałam mu w oczy. Widziałam w nich ból i smutek, a wszystko moja wina. Kurwa no!

- A pamiętasz jak Duff zatrzasnął się w boksie z pudlami? Od tego czasu ma fobię.- chciałam go jakoś rozweselić.

Lekko się uśmiechnął. Zaczęłam po kolei przypominać mu nasze wspólne wspomnienia i dzięki temu chociaż na chwilę był taki jak kiedyś.

- Izzy, zrobimy teraz próbę, ok? - do pokoju wszedł Axl.

- Jasne. - powiedział i złapał za swoją gitarę.

Poszli. Zaczęłam rozpakowywać rzeczy Izziego i na wszelki wypadek schowałam jego torby pod materacem mojego łóżka. Czuję się w tej chwili taka bezradna. Szlag by to trafił... Nie wytrzymałam i znowu się rozryczałam. Leżałam na łóżku i beczałam jak dziecko. Kurwa...

- Car? - usłyszałam głos Vivien.

- Zostaw mnie. - powiedziałam i poczułam, że kolejna fala rozpaczy nadchodzi.

- Co sie dzieje? - przyjaciółka położyła się obok mnie.

- Izzy się dzieje... - nie wiedziałam jak to ująć.

- Co masz na myśli? - zapytała i podparła głowę ręką.

- Chciał się wyprowadzić przeze mnie. - oznajmiłam.

- A coś ty mu zrobiła? - zdziwiła się.

Opowiedziałam jej przebieg całej naszej rozmowy.

- No to jesteś w dupie... - stwierdziła na koniec.

- Co ty nie powiesz. - ironizowałam.

Tylko się uśmiechnęła. Leżałyśmy w ciszy. Między naszą paczką nie było już tak jak kiedyś. Cholera... Trzeba to zmienić. 

- Viv, musimy wszystko naprawić. - wypaliłam nagle.

- Ale co? - nie wiedziała o co mi chodzi.

- No wszystko. - wyjaśniłam - Już wiem! Wyjedźmy gdzieś!

- Za co? - spytała.

- Za kasę z następnego koncertu. - powiedziałam.

- No dobra, ale gdzie? - dopytywała.

- Może znowu nad to jezioro? - zaproponowałam.

- Weź przestań. - skrzywiła się - Za daleko, a chłopaki muszę być przecież za tydzień na koncercie.

Zamyśliłam się.

- Jedźmy do lasu! Wynajmiemy kampera, będziemy z dala od cywilizacji i będzie jak dawniej! - entuzjazmowałam się.

- W sumie to nie taki zły pomysł... - stwierdziła Vivien.

- Tylko nie mówmy nic chłopakom. Niech mają niespodziankę. - uprzedziłam przyjaciółkę.

- Jasne. - uśmiechnęła się - A swoją drogą to widziałaś co reszta zespołu zrobiła sobie z twarzami? Cudem udało mi się domyć Slasha i Popcorna.

NIEDZIELA 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Wczoraj po koncercie z Viv zarekwirowałyśmy kasę za występ. Pojechałyśmy wypożyczyć kampera i zrobić zapasy jedzenia. Byłyśmy nawet tak dobre, że spakowałyśmy chłopaków. Podjechałyśmy pod dom i zatrąbiłyśmy.

- Co do chuja? - zapytał Slash wychodząc przed dom.

- Wsiadajcie! - zawołała Viv.

- Ale... - gitarzysta najwidoczniej szukał wymówki.

- No chodź, a nie... - ponaglałam.

Po chwili reszta Gunsów dołączyła do nas. Możemy ruszać. Chłopaki siedzieli w części mieszkalnej (?) a my z Viv na fotelach kierowcy i pasażera. Szukałyśmy jakiejś puszczy czy coś w tym stylu na mapie. Zdecydowaliśmy się na Park Narodowy Sequoia. Rozbijemy się na jakiejś polance i tego... No w każdym razie coś porobimy. Dobiegł nas dziki rechot chłopaków.

- Oho, już się dobrali do koki. - zażartowała Vivien.

Po 4 godzinach jazdy byliśmy gotowi.

- I co my tu będziemy robić? - marudził Slash - Nawet telewizji i radia nie ma.

- Daj spokój, będzie fajnie. - sama nie wierzyłam w to co mówie.

Musimy się tu wszyscy przemęczyć, żeby było jak kiedyś. Kurwa, ja to mam jednak chore pomysły... Zaczynało się już ściemniać.

- Umrzemy tu... - jęczał.

- Lepiej idź i nazbieraj drewna na ognisko. - wydałam polecenie gitarzyście.

- Duffy, chodź ze mną. Tu są pewnie niedźwiedzie, a jak mnie zobaczą to nie będą mogły się oprzeć takiemu apetycznemu ciałku. - powiedział Saul do basisty.

Chłopaki poszli nazbierać drewna. Izzy opierał się o drzewo i palił fajkę, a Popcorn i Axl intensywnie o czymś dykutowali popijając Jim Beama. Jak na pożądne gospodynie przystało ja i Viv zajęłyśmy się przygotowywaniem kolacji.

- Jebane komary... - jęczał Slash niosąc z basistą jakieś gałęzie.

Co chwilę oganiał się od insektów. Duff zaczął rozpalać ognisko. Nabiłyśmy kiełbaski i pianki na metalowe kijki i wręczyłyśmy każdemu. Tylko Izzy wciąż stał pod drzewem i gapił się w niebo. Było ciemno, a on miał na sobie okulary słoneczne. Gdzie tu sens?! Siedzieliśmy w kółko ogniska, piliśmy i żartowaliśmy. Nawet nie zauważyłam jak Izzy poszedł gdzieś dalej i usiedł na dużym pieńku. Postanowiłam zaniść mu jego kolację.

- Nie zjesz nic? - zapytałam podając talerz z zimną kiełbaską.

Rany, wyglądał tak tajemniczo w tych okularach w blasku księrzyca...

- Jakoś nie jestem głodny. - powiedział cicho.

- Zimno tu... Chodź, posiedzimy przy ognisku. - powiedziałam przyjaźnie.

Pokręcił głową. Odgarnęłam mu włosy za ucho. Spojrzał na mnie. Zdjęłam mu okulary. Czy... on płakał? Słyszeliśmy z oddali, że nasi towrzysze już mocno się spili. Kurwa, Izzy wygląda tak pociągająco... I znowu się na mnie patrzy tym swoim wzrokiem. Nie wytrzymałam... Musiałam go pocałować.

- Caroline... - powiedział.

Przerwałam mu kolejnym pocałunkiem. Był taki delikatny. Zupełnie jak wtedy w hotelu. Zaczęłam odpinać jego koszulę.

- Na pewno tego chcesz? - zapytał.

Co ja mam mu odpowiedzić? Że na pewno chce zdradzić Axla? Ale w tamtej chwili było mi wszystko jedno. Zapomniałam o moim chłopaku, pijanych przyjaciołach i chęci naprawy wszystkiego. Pewnie LSD i koka, które wcześniej wzięłam się do tego przyczyniły...

- Tak. - odpowiedziałam i usiadłam mu na kolanach okrakiem.

Całowaliśmy się. Rytmiczny zacząl zdejmować moją skórzaną kurtkę.

- Co kurwa?! - ktoś wrzasnął zza krzaków.

To pijany Axl... Cholera no!

- Izzy?! A ja myślałem, że jesteśmy przyjaciółmi! - krzyczał wokalista.

- To moja wina. Przepraszam. Nie powinienem do tego dopuścić. - Izzy chciał wszystko wziąść na siebie.

Axl przypieprzył mu w twarz. Rytmiczny syknął z bólu.

- Uspokój się! - krzyknęłam - I to wcale nie jest jego wina, tylko moja!

Rudy wpadł w jakąś furię i zaczął okładać Izziego pięściami. Chłopak nie miał się nawet jak bronić.

- Zostaw go! - wrzasnęłam i odpechnęłam go.

Poczułam, że oberwałam w twarz. Spojrzałam z przerażeniem na Axla. Byłam w szoku. Nie wierzę! On mnie uderzył... W dodatku kopnął Izziego, który zwijał się z bólu na ziemi. 

- Jebana suka! Wszyscy powtarzali mi, że sie kurwisz! - krzyknął i zaczął się do mnie zbliżać.

Bałam się, że znowu mnie uderzy.

- Zostaw ją... - powiedział słabo Izzy.

- A ty chuju... - Rose odwrócił sie do rytmicznego, który próbował się podnieść - Miałem cię za przyjaciela!

Znowu chciał go uderzyć.

- Axl! - McKagan odciągnął go od chłopaka - Uspokój się! Chcesz, żeby zszedł tu nasz rytmiczny?!

- Pierdol się! - wrzasnął i odepchnął od siebie basistę.

- Chodź ze mną! - powiedział Slash i złapał go za ramię ciągnąc na przeciwny koniec lasu.

Stałam przerażona i patrzyłam na zakrwawioną twarz Izziego. Poczułam jak napływają mi łzy do oczu. Nie mogłam złapać powietrza. Nic do mnie nie docierało. Duff pomógł usiąść rytmicznemu.

- Caroline... - usłyszałam Vivien.

Odpechnęłam ją od siebie i pobiegłam gdzieś w las.

----------------------------

*perspektywa Duffa*

----------------------------

Próbowałem zatamować krwotok Izziego z nosa. Kątem oka widziałem jak Car ucieka gdzieś zostawiając Viv.

- Skocz po latarkę do samochodu. - powiedziała Vivien przykucając przy nas.

Ruszyłem w stronę kampera. Axl chodził, krzyczał i ogólnie - wściekał się. Slash próbował go uspokoić, a Steven leżał nawalony i tylko chrapał. Zajebiście! W środku samochodu znalazłem latarkę i apteczkę. Wróciłem z tym do Viv.

- Proszę. - podałem jej apteczkę i zaświeciłem latarką.

W świetle Izzy nie wyglądał zbyt dobrze. Był cały we krwi i opuchnięty. No i wyglądał jakby miał zaraz zejść na drugą stronę. Brunetka zaczęła opatrywać rytmicznego. Wyglądała tak pięknie... No nie ważne. Kiedy skończyła wzięliśmy Stradlina pod ramię i zawlekliśmy do samochodu, żeby się położył.

- Duff, dużo wypiłeś? - zapytała mnie.

- Trochę. - powiedziałem.

- A dasz radę go zawieść do domu? - spytała.

- Postaram się, ale musisz jechać ze mną. - odparłem.

Był środek nocy. Jechałem bardzo powoli. Bałem się, że kogoś potrącę. Na szczęście ulice były puste.

- Zaraz... Czy to nie Car? - Viven wskazała na jakąś dziewczynę idącą przy drodze.

Zatrzymałem samochód i włączyłem awaryjne. Brunetka wysiadła z kampera. Po chwili wróciła z Caroline. Miała podbite oko. Blondynka poszła do Izziego, a Viv usiadła obok mnie. Nad ranem byliśmy w domu. Trzeba będzie jeszcze wrócić po resztę... Ale to dopiero jak odpocznę.