R. 13

*perspektywa Axla*

-----------------------------

Dojechaliśmy! Postanowiłem sprawdzić pocztę. 

- Ej, chłopaki! - wbiegłem do salonu - Nie uwierzycie!

Wszyscy spojrzeli na mnie pytająco.

- Mamy propozycję koncertu! - powiedziałem radośnie.

- Ale jak to? - zapytał Slash.

- No bo otwierają hotel i chcą, żebyśmy zagrali 2-3 piosenki! - odpowiedziałem.

- No to zajebiście! - ucieszył się Duff - Tylko, jak na razie mamy tylko piosenkę It's So Easy.

- Spokojnie. Tekst prawie gotowy na nowy utwór i po sprawie! - oznajmiłem.

- A kiedy jest ten koncert? - zapytał Izzy.

- W piątek. - powiedziałem - Zaraz! Co dzisiaj jest?!

- Poniedziałek. - powiedziała Caroline.

- Aa, to zdąrzymy! - uspokoiłem się - Chłopaki, robimy próbę! - nakazałem.

- To od czego zaczynamy? - zapytał Duff.

- Ja dopiszę refren, a wy róbcie muzykę! - powiedziałem.

- Duff, pamiętasz ten riff jeszcze z Road Crew*? - zapytał Slash.

Chłopaki zaczęli coś brzdąkać. Pomyślałem o seksie z Caroline. Słowa same zaczęly się pisać.

- Mam to! - wrzasnąłem.

- Czytaj! - ponaglali.

Dumny z siebie odczytałem dzieło. Dalej zaczęliśmy wszystko razem dopracowywać. Ta piosenka będzie zajebista! Skończyliśmy późno w nocy. Półprzytomny poszedłem do pokoju Caroline.

- A tobie to się pokoje nie pomyliły? - usłyszałem jej głos.

- Myślałem, że tobie. - powiedziałem.

Położyłem się obok i od razu zasnąłem. Obudził mnie Slash.

- Wstawaj! - krzyknął.

- Co jest? - zapytałem.

- Robimy próbę! Izzy kazał mi cię obudzić. - wyjaśnił.

Wstałem poszłem do kuchni. Wziąłem z lodówki butelkę wódki dla wszystkich, żeby się lepiej tworzyło. A co! 

- Caroline! Vivien! - krzyczał Duff.

- Co?! - odkrzyknęła Viv.

- Chodźcie! - zawołał.

Dziewczyny przyszły. Zaczęliśmy grać Rocket Queen.

- I jak? - zapytałem dumnie.

- No całkiem, całkiem. - powiedziała Vivien.

- To o tobie Caroline. - uśmiechnąłem się do dziewczyny.

Podeszła i pocałowała mnie.

- To będzie hit. - powiedziała, gdy skończyła. 

Dziewczyny poszły, a my ciągle ćwiczyliśmy. Jak nigdy! Zaczęło się ściemniać.

- Chodźcie do Rainbow. - do pokoju zajrzała Caroline.

- A próba? - zapytał Izzy.

- Ćwiczycie już 2 dni. Zróbicie przerwę. - namawiała nas.

- No dobra. - powiedziałem.

Szliśmy do klubu. Objąłem Caroline i przedstawiałem jej różne wizje. Słuchała i podsuwała swoje propozycje. Na miejscu zajęliśmy nasz ulubiony stolik. Slash poszedł po butelkę wódki i whisky. Zaczęliśmy świętować nasz pierwszy mni-koncert i nową piosenkę. 

*zespół założyny przez Duffa, Slasha i Stevena Adlera z przed czasów Guns N' Roses.

PIĄTEK WIECZÓR

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

*perspektywa Caroline*

--------------------------------------

Wszyscy szykowaliśmy się na koncert. Ja i Viv pomagałyśmy chłopakom. Wyglądali niesamowicie! To co, że zagrają tylko 2 piosenki. W końcu to pierwszy koncert! Izzy załatwił jakiegoś starego vana na transport. Wpakowaliśmy instrumenty i ruszyliśmy. Na miejscu okazało się, że koncert jest na dachu hotelu. Oprócz nas występuje jeszcze kilka zespołów. Nawet zaprosili Metallicę. Może zobaczę się z Kirkiem. Organizatorzy pozwolili zrobić chłopakom szybką próbę. Zajebiście wyglądali na scenie! Wszyscy spadną z krzeseł na ich widok! Nastała godzina "W". Stałam z boku sceny obok Axla. Trzymał mnie za rękę.

- Boję się... - powiedział cicho.

- Dasz radę! - chciałam mu dodać otuchy - Jesteś przecież Axl Rose!

- A teraz przed państwem wystąpi Guns N' Roses! - zapowiedział prowadzący.

- Car, ja nie dam rady... - spojrzał mi prosto w oczy.

Pocałowałam go i wypchnęłam na scenę. Przeszłam na środek, aby mieć lepszy widok. Axl spojrzał na mnie. Uśmiechnęłam się. Zaczęli. Czułam się jak matka, byłam z nich dumna! Po odśpiewaniu It's So Easy Axl zaczął zapowiadać drugą piosenkę.

- Tą piosenkę dedykuję Caroline Collins, bez której by nie powstała! - uśmiechnął się do mnie - ROCKET QUEEN! - wrzasnął.

To było niesamowite! Widownia nagrodziła ich owacją na stojąco.

- Byli fantastyczni! - powiedziała do mnie Vivien.

Gdy zeszli ze sceny rzuciłyśmy się im na szyje. Axl mnie złapał i zaczął całować kręcąc się w kółko.

- Trzeba to uczcić! - powiedział radośnie.

Poszliśmy do Rainbow nachlać się jak dzikie świnie.