R. 5

*perspektywa Axla*

----------------------------------

Caroline mnie inspiruje!!! Kocham się z nią pieprzyć! 

- Wybaczcie, ale muszę was opuścić. - powiedziałem z zacieszem na twarzy. Wstałem i poszedłem do siebie na górę. Dobra, biorę się do roboty!

If I say I don't need anyone
I can say these things to you 

'Cause I can turn on any one 
Just like I turned on you 

I've got a tongue like a razor 
A sweet switchblade knife 
And I can do you favors 
But then you'll do whatever I like*

Ja to mam talent. Jestem z siebie dumny! Później się resztę dopisze. 

- Caroline!!! - ryknąłem.

- Co? - usłyszałem jej lekko zirytowany głos.

- Chodź szybko!!! Ty Izzy też jak chcesz!!!

- Co jest? - przyszli oboje. Izzy miał dziwny wyraz twarzy. Płakał?

Odczytałem to co napisałem.

- I jak? - spytałem dumny jak paw.

- Fajne. - powiedział Izzy.

- To dzięki tobie Caroline!!! Inspirujesz mnie! - rozmarzyłem się i westchnąłem.

Dziewczyna lekko się zmieszała.

- Przyjdziesz do mnie później? - spytałem ją.

- Nie wiem. - powiedziała i z Izzim wyszła.

Potrzebuję jeszcze trochę inspiracji, aby napisać dalej tekst. Rozmażyłem się o sobie i Car. Reszcie zespołu pokażę skończony tekst. Zajebiście! 

* fragment piosenki Rocket Queen zespołu Guns N' Roses znajdujący się na ich debiutanckim albumie Appetite for Destruction.

----------------------------------------------

*perspektywa Duffa*

----------------------------------------------

Będę tak dobry i ruszę się po tą wódkę. Wstałem i poszedłem do kuchni.

- Nie macie za co dziękować. - postawiłem butelkę na stole.

Adler polewał. Znowu się upiliśmy. Viv drzemała oparta o Slasha, który jeszcze się jakoś trzymał. Popcorn bełkotał coś o jakiejś Jane. Nagle ktoś zaczął walić w drzwi.

- Kto to? - spytał mnie gitarzysta.

- Chodź, otworzymy. - objęliśmy się ze Slashem, aby jeden drugiego podtrzymywał.

Otworzyłem drzwi. Była to nasza sąsiadka. Nie lubiliśmy jej. Jak była jakaś impreza zawsze dzwoniła po gliny. Same kłopoty z nią.

- A wy znowu jesteście pijani?! - oburzyła się.

- Ale my w.. w.. w ogóle nie piliśmy dzisiaaj. - zaprzeczył Slash.

- Właśnie. - dodałem i lekko przechyliłem się w lewo lecąc na mulata.

- Świnie! - ryknęła - Widzę, że z moją petycją muszę iść gdzieś indziej!!! - przybrała obrażoną minę i trzasnęła naszymi drzwiami.

Z Saulem dopełzliśmy do kanapy. Zszedł Izzy i lekko wstawiona Caroline.

- Izzy, wszystko gra? - spytałem.

- Jasne. - uśmiechnął się lekko. Już nie był wkurwiony. 

- To przynieś nam coś do picia z kuchni. - zatrzepotał rzęsami Slash.

- Proszę. - postawił na stole wódkę i szklanki dla siebie i Car.

Znowu zaczęliśmy pić. Później film mi się urwał.

Ocknąłem się w... rowie? Kilka metrów dalej leżał Slash. Co myśmy kurwa robili? 

- Saul! - krzyknąłem.

Nie mogłem się podnieść.

- Slash, kurwa! - powtórzyłem.

- Co jest? - podniósł głowę.

- Podnieś mnie... - poprosiłem.

- Sam nie możesz? 

- No właśnie nie.

Gitarzysta przewrócił tylko oczami, wstał i lekko zataczając się doszedł do mnie i pomógł mi wstać.

- Saul, co my tu robimy? - spytałem.

- Nie mam pojęcia. - skrzywił się - A tak w ogóle, to gdzie my kurwa jesteśmy?

Rozejrzałem się.

- Przy autostradzie.

- Ale gdzie dokładniej?! - zirytowałem się.

- O, kurwa! - wrzasnął nagle - Jesteśmy 50 km od LA! 

- Pierdolisz?! - nie wierzyłem mu.

- Sam spójrz. - pokazał na znak przy drodze.

- Slash, co myśmy robili tej nocy? - spytałem lekko przerażony.

- Nie wiem stary. - gitarzysta był równie oszołomiony co ja.

- A jak wrócimy do domu? - spytałem.

- Masz jakąś kasę? - spytał.

Sprawdziliśmy kieszenie.

- Nie, a ty? - powiedziałem.

- No to wracamy z buta... - skrzywił się.

- 50 km?! Pieszo?! - przeraziłem się.

- Chodź, nie marudź.

Szliśmy wzdłóż autostrady. Byłem wyczerpany, głody i spragniony.

- Saul, - przystanąłem na chwilę - ile jeszcze?

Mulat rozejrzał się.

- 35 kilometrów.

- Odpocznijmy chwilę... - poprosiłem.

Usiedliśmy.

- A gdyby pojechać autostopem? - zapytał nagle.

- Slash, kurwa ty to masz łeb! Nie mogłeś wcześniej tak?!

- Teraz to wymyśliłem.

Przeszliśmy przez barierki i zaczęliśmy machać do samochodów. Zjechała jakaś kobieta w średnim wieku.

- Gdzie was podwieść chłopaki? - spytała przez uchyloną szybę.

- Do Los Angeles. - powiedziałem.

- Wskakujcie. - uśmiechnęła się.

- Bardzo pani dziękujemy! - powiedział Saul.

W środku podaliśmy jej dokładny adres. Ruszyła.

- No to jesteśmy na miejscu! - podjechała pod dom.

- Jeszcze raz pani dziękujemy. - uśmiechnąłem się.

- Drobiazg. - odwzajemniła uśmiech - No to trzymajcie się!

Odjechała. Spojrzeliśmy po sobie. Byliśmy brudni i rozczochrani. Weszliśmy do domu.

- Gdzie wy kurwa byliście?! - ryknęła Vivien.

- Sami chcielibyśmy wiedzieć... - powiedziałem.

- Ale jak to? - zmieszała się lekko.

- Obudziliśmy się w jakimś pieprzonym rowie przy autostradze, 50 kilometrów stąd. - wyjaśnił Slash.

- Ale jak? - Viv najwidoczniej nie mogła tego zrozumieć.

- I w tym problem, że my sami nie wiemy jak. - skrzywiłem się.

- A jak wróciliście? - zapytała nas.

- Najpierw szliśmy z buta, aż wpadłem na genialny pomysł, aby jechać autostopem! - wyszczerzył zęby Saul.

Vivien pokręciła tylko głową.

- Jest coś do żarcia? - spytałem.

- Jak sobie kupisz to będzie. - wzruszyła ramionami.

- Viv... - Slash spojrzał na dziewczynę błagalnym wzrokiem.

- Nie patrz tak na mnie! 

- No pliss... - mulat zrobił słodką minkę i zatrzepotał rzęsami.

- Co wam kupić? - przewróciła oczami.

- Co kolwiek! - ucieszyliśmy się.

Vivien poszła do spożywczaka. Wreszcie ktoś nas nakarmi!!!

- Jest coś do picia? - spytałem.

Saul poszedł do kuchni i zajrzał do lodówki.

- Tylko wóda. - usłyszałem jego głos.

- No to dawaj! - ucieszyłem się.

- Ale tak na pusty brzych? - zaczął marudzić.

- Nie chcesz - nie pij! Będzię więcej dla mnie. - cieszyłem się.

- A to się jednak napiję.

Po 15 minutach przyszła Vivien.

- Macie. - postawiła na stoliku dwa jogurty pitne i bułki.

- Dzięki Viv! 

Zaczęliśmy jeść. W tym czasie dziewczyna dyskretnie zajebała nam wódkę do swojego pokoju. 

- Idzesz do Rainbow? - spytałem Saula.

- Ja bym nie poszedł? - zdziwił się.

Nagle do domu wparował Axl i Caroline. Byli jak tornado. 

- POPIERDOLIŁO CIĘ!!! - darła się dziewczyna.

- BO SIĘ TROSZCZĘ O CIEBIE?! - Axl cały był czerwony.

- TY SIĘ O MNIE NIE TROSZCZYSZ!!! JESTEŚ PO PROSTU SAMOLUBNY!!! - Caroline przechodziła w furię, a procenty które miała we krwi wcale nie ułatwiały sprawy.

- NO I NIECH CI BĘDZIE!!! - odniosłem wrażenie, że Rudemu zaraz wybuchnie głowa z tej złości. Caroline i Axl to mieszanka wybuchowa.

- BRAWO!!! - dziewczyna niepotrzebnie ironizowała. 

- ZAWSZE MUSI BYĆ KURWA TAK JAK TY CHCESZ?! NIGDY NIE MOŻE BYĆ TAK JAK JA CHCĘ?! - Axl był mega wściekły.

Caroline wzruszyła tylko ramionami.

- Ja pierdolę, co tu się dzieje? - spytałem, gdy oboje umilkli.

- Jej spytaj. - Axl wskazał na Caroline.

- Car? - spojrzałem pytająco na dziewczynę.

- Ten psychopata dostał histerii, gdy w Rainbow spotkałam Kirka. - odpowiedziała.

- Nie no, serio? - powiedział Slash - I o to ten cały cyrk?

- NIE BYŁOBY GO, GDYBY ON NIE BYŁ ZAZDROSNY!!! - dziewczyna znowu zaczęła się drzeć.

- JA, ZAZDROSNY?! CHYBA CIĘ POJEBAŁO!!! - i wszystko zaczęło się od nowa...

- A KTO CHCIAŁ SIĘ BIĆ, JAK ZAPROPONOWAŁ MI DRINKA?! - Caroline nie odpuszczała.

- NIE MUSIAŁAŚ SIĘ ZACHOWYWAĆ PRZY NIM JAK DZIWKA!!! - Axl przesadził...

Caroline cała poczerwieniała, wzięła pustą butelkę, która stała koło niej na stole i cisnęła z całej siły w kierunku wokalisty. Na szczęście Rudy się sprytnie schylił i szkło roztrzaskało się na ścianie.

- POPIERDOLIŁO CIĘ?! - wokalista wciąż darł ryja.

Car nic nie odpowiedziała. Nigdy nie widziałem jej tak wściekłej.

- Slash, zbierajmy się stąd zanim się pozabijają. - szepnąłem do mulata, który oglądał całą kłotnię jak spektakl w teatrze.

Szybko wyszliśmy.

- Rozpierdolą nam dom... - jęczał Saul - Oni nie powinni razem przebywać w jednym pomieszczeniu.

- Ale jest Vivien na górze. - chciałem go uspokoić.

- Nie zapominaj, że jest tam z naszą wódką.

- O kurwa...

- Świetnie!!! - ironizował Slash - Dwa wściekłe psychole i pijana Vivien w domu!

Weszliśmy do Rainbow. Usiedliśmy przy barze.

- Ooo, hej kochaniutki!!! - usłyszeliśmy jakiś damski głos.

- My się znamy? - spytał Saul.

- No, byliśmy tu wczoraj razem. - powiedziała cycata rudowłosa dziewczyna i położyła rękę na kolanie gitarzysty.

- Jacy my?! Kurwa, nic nie pamiętam!!! - skrzywił się.

- Oj, głuptasku... Piliśmy razem, a potem poszliśmy do mnie i tego... bawailiśmy się jak dorośli! - teraz zaczęła obłapiać jego klatkę piersiową.

- O ja pierdolę!!! - biedak nie mógł uwierzyć.

- A ty nie bądź taki święty! - zwróciła się do mnie - Ty wczoraj zabawiałeś się z moimi koleżankami w drugim pokoju. 

- Kurwa, co?! - nie wierzyłem.

- Ja nie wiem jak ty dałeś radę dogodzić czterem dziewczyną... - uśmiechnęła się.

Otworzyłem ze zdziwienia buzię, ale zaraz ją zamknąłem. Co my wczoraj robiliśmy?!

- No nic kochani, ja lecę! - powiedziała i poszła.

- Duff... - Slash był w szoku - Ale jak?!

Poklepałem go po ramieniu.

- Sam chciałbym to wiedzieć...

Najebaliśmy się, aby lepiej to zrozumieć.

- Saul, wracamy. - powiedziałem do gitarzysty, który przysypiał.

- Ja tu zostaję... - wybełkotał.

- No chodź, kurwa! - pociągnąłem go za ramię.

Niesfornie zszedł z wysokiego stołka i prawie się wyjebał. Wracaliśmy zataczając się.

- Ciekawe, czy dom jeszcze stoi... - powiedziałem.

Weszliśmy do salonu. Wszystko było porozpierdalane na około. Weszliśmy na górę i poszliśmy do swoich pokoi. Przechodząc przy drzwiach do sypialni Axla usłyszałem jego i Caroline jęki. Podziwiam ich. Rzuciłem się u siebie na łóżko i usnąłem.