R. 43

*perspektywa Izziego*

-----------------------------

Na szczęście Caroline wróciła do domu. Martwiłem się o nią. Zszedłem na dół. Na stole leżał jakiś notes. Otworzyłem go na pierwszej stronie. Było tam napisane: Własność W. Axl Rose. Rudy chyba się nie obrazi jak przewertuje kilka kartek. Okazało się, że są tam teksty piosenek. Niektóre z nich to: My Michelle, Welcome To The Jungle i Out Ta Get Me*. Było też sporo niedokończonych.

- Rose! - zawołałem.

Rudzielec zszedł na dół.

- Czego się drzesz? - zapytał - Ludziom spać nie dajesz.

- To jest genialne. - pokazałem mu notes.

- Wiem przecież. - uroczo się uśmiechnął.

- Poczekaj. - powiedziałem i pobiegłem na górę po swoją gitarę.

Zaczęliśmy tworzyć muzykę do piosenki My Michelle*. Całkiem dobrze nam szło. 

- Chyba zasłużyliśmy na nagrodę. - powiedział radośnie Axl i poszedł do kuchni jak przypuszczam po alkohol.

Nie myliłem się. Rudy wrócił z dwoma butelkami Nightraina. Wyciągnąłem skręty z kieszeni i zaczęliśmy się relaksować. Na dół zeszła zaspana Caroline.

- Co wy znowu jaracie? - zapytała krzywiąc się.

- Chcesz? - Axl wyciągnął w jej kierunku jointa.

Blondynka zaciągnęła się pare razy i po chwili oddała go swojemu chłopakowi. 

- Może wybierzemy się dziś do szpitala? - zaproponowała.

- Nie chce mi się. - stwierdził Axl.

- Tobie się nigdy nie chce. - skomentowała i poszła do kuchni.

--------------------------

*perspektywa Duffa*

--------------------------

Wczoraj było całkiem miło, aż nie opieprzył nas jakiś lekarz. Chciałbym to powtórzyć... Ona jest po prostu cudowna!

- Która godzina? - zapytała Vivien budząc się.

Spojrzałem na zegar wiszący na korytarzu.

- Po 10. - odpowiedziałem.

- Co ze Slashem? - zadała kolejne pytanie i podeszła do szybki oddzielającej nas od gitarzysty.

- W pożądku. - podszedłem do niej - Chodź, wracamy do domu.

- Muszę przy nim zostać. - powiedziała.

- Jesteś zmęczona. Wrócimy jak odpoczniesz, zgoda? - zaproponowałem.

- Dobra. - zgodziła się.

Jechaliśmy metrem. Weszliśmy do domu. Wszędzie jebało marihuaną. Widzę, że Stradlin powiększył zapasy. Po chwili do domu wbiegła rozchisteryzowana Emilie.

- Nie ma go nigdzie! - powiedziała ze łzami w oczach - Wszędzie sprawdzałam! A jak coś mu się stało?

- Spokojnie. - Viv zaczęła ją uspokajać - Może jest u matki, albo u kolegów.

- Dzwoniłam do niej i widzieli się w zeszłym tygodniu jak dawała mu zakupy dla was. - odpowiedziała.

- Uspokój się, usiądź. Axl, przynieś coś mocniejszego niż to wino. - powiedziała Vivien.

Emilie trzęsły się ręce.

- Może go poszukamy? - zaproponowałem.

- Car i Axl bierzecie wszystkich jego kolegów, ja i McKagan kluby i szpitale. - zarządził Izzy - A ty Viv zostań tu z Emilie, gdyby się pojawił.

Szwędaliśmy się z Izzym po wszystkich klubach, melinach i szpitalach w obrębie naszego otoczenia. 

- Byliśmy wszędzie, wracamy. - odezwałem się.

- Może Caroline go znalazła. - powiedział rytmiczny.

Zaczęliśmy wracać do domu.

- Duff... - Izzy pociągnął mnie za ramie przy kiosku z gazetami.

- Co jest? - zapytałem.

Stradlin pokazał na lokalną gazetę z okładką pod tytułem: NIE ŻYJE PERKUSISTA GUNS N' ROSES.

- Ja pierdole... - przeraziłem się.

- Poproszę tą gazete. - powiedział Izzy do kioskarki.

Zaczęliśmy ją czytać. Piszą tu, że cały zespół jechał pijany samochodem i mieliśmy wypadek i w wynku tego Steven zmarł. Dołączyli też zdjęcie vana, który był zmasakrowany przez Slasha i napisali, że to zdjęcie z miejsca wypadku. Co za głupoty! Ale po co ktoś miałby pisać takie plotki? Coś musi być na rzeczy... Szybko dotarliśmy do domu.

- Patrzcie co mamy! - zawołałem jak tylko weszliśmy do środka - Dobrze się składa, że wszyscy tu siedzicie.

Izzy rozłożył gazetę na stoliku w salonie i zaczął głośno czytać artykuł. Odniosłem wrażenie, że wszyscy zbledli na twarzach.

- Co za chuj to napisał?! - zaczął wściekać się Axl.

- Mój biedny Stevenek... - powiedziała cała zapłakana Emilie.

- To nie prawda. - zaczęła uspokajać ją Caroline - Nie było żadnego wypadku.

- A jeśli coś serio mu się stało? - zapytała dziewczyna Popcorna.

- Adler ma szczęście i zawsze mu wszystko uchodzi płazem. - odezwał się Izzy.

- Oby... - powiedziała słabo Emilie.

- Jutro pójdziemy do siedziby tego szmatławca i to wyjaśnimy. - zadeklarowałem.

----------------------------

*perspektywa Izziego*

----------------------------

Obudziłem się koło 8. Nie mogłem spać... Chciałem zapalić papierosa, ale pewnie McKagan nie miał już swoich i podpieprzył mi paczke w nocy. Ruszyłem do kiosku po fajki. Wychodząc zza zakrętu poczułem silny ból z tyłu głowy. Odwróciłem się, żeby sprawdzić o co chodzi. Za mną stało dwóch wielkich facetów z motocyklowego gangu Hells Angels. Już wiedziałem, że mam kłopoty...

- Stradlin? - odezwał się jeden z nich.

- Nie. - skłamałem.

Zostałem spoliczkowany.

- Mamusia nie uczyła, że kłamać nie wolno? - powiedział drugi facet.

Wtedy nie wiem skąd, ale wzięli kij bejsbolowy i miałem z nim bolesne spotkanie. Najpierw próbowałem się bronić, ale byli za silni, więc zacząłem udawać, że straciłem przytomność.

- Stary, a jak my go zabiliśmy? - zapytał jeden motocyklista.

- Spierdalamy. - powiedział drugi i zaczęli uciekać.

Pozerzy. Aż tak bardzo nie dostałem... Podniosłem się z ziemi i ruszyłem do domu.

- O kurwa, Stradlin!!! Co ci się stało?! - krzyknął Duff na mój widok.

Po chwili na dół zbiegła Vivien. Zaraz... Czy ona nie ma przypadkiem na sobie koszulki Duffa?

- Siadaj. - Viv posadziła mnie na kanapie i poszła do kuchni.

Po chwili wróciła z torebką lodu.

- Kto ci to zrobił? - zapytała.

- Hells Angels. - odpowiedziałem przykładając sobie lód do oka.

- Ale co te chuje mają do nas? - zdziwił się Duff.

Wzruszyłem ramionami.

- Co za jebane chuje piszą tą szmate! - Axl zaczął się drzeć jak tylko wszedł do domu.

- O co chodzi? - zapytałem.

- Byłem w redakcji tego gówna, tak zwanego gazetą. Chuje, które w niej pracują wszystkiego się wyparli! Wyobrażasz to sobie?! - krzyczał wokalista.

- Niemożliwe. - powiedziała Vivien.

- To sama sobie idź do tych popierdoleńców! - Rudy cały poczerwieniał.

- Nie tym tonem do niej Axl. - Duff skarcił wokalistę.

- Z wami to taka rozmow! - Rose machnął ręką i poszedł na górę.

Zacząłem podejrzliwie przyglądać się McKaganowi i Vivien.

- A tobie o co chodzi? - zapytała Viv.

Tylko się uśmiechnąłem.

- Stradlin kurwa, no mów. - zirytowała się brunetka.

- Spaliście ze sobą? - zapytałem rozbawiony.

Duff odwrócił wzrok, a Viv posłała mu pytające spojrzenie.

- Jak dzieci... - powiedziałem śmiejąc się i poszedłem do swojego pokoju.

Coś mi się wydaje, że za tym pobiciem stoi nasza kochana Michelle...

- Izzy masz fajki? - do mojej sypialni weszła zaspana Caroline.

- Nie mam. - odpowiedziałem.

- O kurwa! Co ci się stało? - zapytała na mój widok.

- Nic takiego. - uśmiechnąłem się.

- Może czegoś potrzebujesz? Przynieść ci coś, albo kupić? - spytała z troską.

- Fajki. - stwierdziłem.

- Zaraz je dostaniesz. - powiedziała i wyszła z pokoju.

Wróciła po 20 minutach.

- Sory, że tak długo, ale musiałam iść po nie do kiosku. - zaczęła przepraszać Car.

- Nic nie szkodzi. - wziąłem od niej paczke czerwinych Marlboro - Chcesz?

- Nie dzięki, mam swoje. - pokazała mi swoją paczke.

- Ja lece zobaczyć co u Slasha. - powiedziała i wyszła.

*piosenki zespołu Guns N' Roses.