R. 36

*perspektywa Duffa*

--------------------------

Siedzieliśmy wszyscy w salonie z Marckiem i jego znajomymi i robiliśmy to co zwykle. Usłyszeliśmy, że ktoś dobija się do drzwi. Chwiejnym krokiem poszedłem otworzyć. Okazało się, że to Emilie. Od razu wbiegła do środka ignorując mnie.

- Steven?! Czemu nie dawałeś żadnego znaku życia?! - zapytała.

Perkusista zwalił na podłogę dziwkę, która siedziała mu na kolanach.

- Mieliśmy trochę na głowie... - wyjaśnił i uroczo się uśmiechnął.

- Trochę na głowie?! Ja już widzę co wyście mieli! - krzyczała.

- Kochanie, spokojnie. - Adler wstał i próbował przytulić swoją dziewczynę.

- Nie odzywaj się do mnie! - krzyknęła ze łzami w oczach i wybiegła z domu.

- Masz przejebane stary... - powiedział Marck i poklepał blondyna po ramieniu.

- Przecież wiem. - odparł smętnie perkusista i napił się Nightraina.

- Slash, rusz się po wódkę. - wydał polecenie Axl.

Gitarzysta był już mocno napruty, ale grzecznie wstał i zataczając sie ruszył w stronę kuchni. Wracając nagle upadł na środku pokoju, a butelka z alkoholem, którą trzymał potłukła się.

- Cholera... Tyle się zmarnowało... - jęczał Marck.

- Slash? - Vivien zaczęła potrząsać mulatem - Słyszysz mnie?!

- Spokojnie, tylko zasłabł. - uspokajał jakiś ćpuński kolega naszego sąsiada.

- "Tylko". - ironizowała Viv - Duff, pomóż mi go przenieść do pokoju.

Zaczęliśmy targać gitarzystę na górę. Czego on się nażarł, że był taki ciężki?!

- Co się dzieje...? - wybełkotał Slash, gdy układaliśmy go na łóżku.

- Nic. Śpij Saulie. - powiedziałem.

- Duffy, mój skurwysynie! - uśmiechnął się i objął mnie ramieniem przyciskając do siebie - Jak ja ciebie kurwa kocham!

- Pomóż. - szepnąłem do Viv.

Pomachała mi tylko, gdy wychodziła. Zajebiście.

- Duffy... Po co nam dziwki?! Po co my tyle pijemy?! Musimy wrócić na ścieżkę Pana! - gadał od rzeczy Slash.

- Hudson, dusisz... - próbowałem się wyrwać z uścisku.

Jak na taki stan upojenia alkoholowego w jakim znajdował się Saul to był śilny. Nawet bardzo.

- Duffy... Musimy jechać do Francji! - pierdolił głupoty gitarzysta.

- Po chuja? - zapytałem.

- Tam są dobre rogaliki! - odpowiedział radośnie.

Po chwili usłyszałem chrapanie. Śpi! Delikatnie wydostałem się spod jego ramienia i po cichutku wyszedłem z pokoju. Gdy schodziłem ze schodów coś mi się pojebało z kolejnością stawiania nóg i po prostu z nich spadłem.

- Kurwa no. - zakląłem po cichu.

Zorientowałem się, że z kilku przyjaciół Marcka zrobił się tabun ludzi i chwileczkę... Metallica wbiła nam na chatę! No to teraz się zacznie... Tym bardziej, że mocno wstawiony James przystawiał się do pół-przytomnej Caroline, a Axl przez to dostawał kurwicy. Podniosłem się i usiadłem obok Vivien.

- Mała... Dawaj na górę pójdziemy. - mówił Hetfield do blondynki, która siedziała u Axla na kolanach.

- Łapy precz od mojej dziewczyny! - powiedział nieco głośniej wokalista naszego zespołu.

- Pytał cię ktoś o zdanie? - James zwrócił się do Rosea - Nie! Więc zamknij mordę i siedź cicho.

Zaraz się zacznie.

- 3.. 2.. 1.. - szepnąłem Viv na ucho.

I kiedy wypowiedziałem "1" Axl zdjął z siebie swoją pijaną dziewczynę i popchnął Jamesa.

- Rudy, spokojnie... - Izzy pociągnął wokalistę za rękę.

- James, ty to się nigdy nie nauczysz. - śmiał się Kirk.

Cały poranek i część popołudnia spędziliśmy w naszym domu na chlaniu i ćpaniu, potem towarzystwo zaczęło zbierać się do siebie. W sumie nic ciekawego się nie działo przez ten czas oprócz tego, że Axl chciał 3 razy pobić Jamesa. 

---------------------------------

*perspektywa Stevena*

---------------------------------

Wszyscy byliśmy najebani, ale mimo to wciąż myślałem o Emilie. Muszę do niej iść! Ale tak samemu po pijaku nie da rady.

- Slash! - krzyknąłem i wskoczyłem gitarzyście do łóżka.

- Duffy? Już jesteśmy we Francji? - zapytał.

- Nie, rusz się! Idziemy do Emilie! - oświadczyłem radośnie.

Saul przy mojej lekkiej pomocy zwlekł się z łóżka. Szliśmy pod ramię wpadając co chwila na przechodniów lub latarnie. Zapukałem do drzwi Emilie.

- Steven? - zdziwiła się na mój widok - Moja matka tu jest, a ty jesteś pijany! Idź stąd!

- Emilie, kto tam jest? - usłyszeliśmy damski głos z głębi mieszkania.

- Idźcie stąd... - wyganiała nas brunetka.

Dobiegło nas stukanie obcasów.

- Kim panowie są? - zapytała kobieta w średnim wieku.

Była szczupła i nawet ładna. Może dlatego, że byliśmy mocno pijani i naćpani...

- Ja jestem chłopakiem pano córki. - oświadczyłem dumnie - A to jest mój przyjaciel!

Nie czekając na zaproszenie wtoczyliśmy się do środka. Saul mnie puścił i czy ja dobrze widzę?! On zaczyna macać jej matkę! O kurwa...

- Steven, potem porozmawiamy. Idźcie stąd... - powiedziała błagalnie Emilie.

- Pogadajcie teraz! Ja z tą piękną kobietą pójdziemy do sypialni i się nią tam zaopiekuję! - odezwał się radośnie Slash i zaciągnął mamę Emilie do sypialni.

Panie Boże spraw, aby jej nie przeleciał...

- Skarbie, przepraszam... - powiedziałem i uklęknąłem przed moją dziewczyną na kolanach.

- Wstań, nie rób cyrku. - położyła swoje ręce na moich ramionach - Już się nie gniewam.

Przytuliłem ją. Szybko poszło. Nagle... Usłyszeliśmy rytmiczne pukanie w ścianę.

- Nie mów mi, że oni to robią. - odezwała się Emilie.

Tylko się uśmiechnałem. Jednak ją przeleciał. Po około 20 minutach wyszli zadowoleni z sypialni.

- Wracamy? - zapytał Slash.

- Wpadniesz wieczorem? - spytałem Emile.

- Nie mogę. Jutro na pewno przyjdę. - odpowiedziała i pocałowała mnie.

- Czy ty posuwałeś jej matkę? - zapytałem przyjaciela, gdy wyszliśmy.

- Stary... Ona była zajebista! Chesz to ci opowiem! - rozradował się Slash.

Wracając słuchałem opowieści erotycznych Saula.

NASTĘPNEGO DNIA

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

*perspektywa Duffa*

---------------------------------

Obudził mnie dziwny hałas w moim pokoju.

- Sto lat skurwysynie! - krzyknął Slash.

Kiedy usiadłem na łóżku, aby ogarnąć co się dzieje zostałem czymś obrzucony. Jak się potem okazało był to tort.

- Co do chuja? - zapytałem.

Rozejrzałem się. Przede mną stała cała paczka w dziwnych kapelusikach. 

- Najlepszego Duffy! - krzyknęła Vivien.

- Rany, dzieki... - zmieszałem się lekko.

Ale mnie zaskoczyli! Myślałem, że zapomnieli, a tu proszę!

- Wieczorem jest impreza z okazji twoich i Axla urodzin! - zacieszł Popcorn - Emilie też będzie!

Wstałem z łóżka i zszedłem na dół. Wszystko w salonie było do góry nogami! Nawet telewizor i komoda. Po prostu wszystko!

- Kto to zrobił? - zapytałem.

Każdy po sobie spojrzał i tylko Izzy się śmiał.

- Izzy, ty cwelu! Nie spodziewałam się tego po tobie! - powiedziała Vivien i też zaczęła się śmiać.

- Bo wiesz... Izzy to taki geniusz zła. - odezwał się Axl obejmując ramieniem brunetkę.

Car najwyraźniej się to nie spodobało, bo pociagnęła Rudego za włosy.

- Aaała... - syknął z bólu.

Blondynka uśmiechnęła się triumfalnie. Zobaczyłem, że w kuchni stoją gotowe naleśniki i omlety A'la Slash.

- Smacznego! - zaprosił nas do kuchni gitarzysta.

Zaczęliśmy jeść.

- Izzy, nie uważasz, że to dziwne? - zapytał Saul, gdy skończyliśmy.

- Ale co? - odpowiedział pytaniem na pytanie Izzy.

- No to, że nawet za Adlerem latają laski, a ja jestem sam... - wytłumaczył mulat.

- A mama Emilie? - spytał Steven.

- To kobieta po 50! Stary ogarnij się trochę. - skrzywił się Slash.

- Spoko stary! - wtrącił się Axl - Na imprezie będą panienki! Trzymaj się mnie, a na pewno kogoś sobie znjadziesz!

Zobaczyłem, że Caroline ściska mocno w ręce widelec.

- Odłóż to. - szepnęła Viv do przyjaciółki.

- Ta... Ale ja chcę kogoś na dłużej, a nie na jedną noc. - kontynuował Slash.

- To ci się znajdzie taką na dłużej. Ze mną nie zginesz! - powiedział radośnie Axl i poklepał gitarzystę po ramieniu - Tak jak wtedy, gdy wracaliśmy z imprezy u Marcka!

Caroline jebnęła sztućcami o stół i wściekła wyszła z kuchni.

- Ty to jesteś naprawdę popierdolony. - skomentowała Vivien i poszła za blondynką.

Axl tylko się uśmiechnął.

- Rose to było nie w pożądku. - odezwał się Izzy - Przecież to twoja dziewczyna.

- Daj spokój. - zaśmiał się Rudy - Ona wie, że żartuję.

- Nie wydaje mi się. - powiedział rytmiczny.

- A ty co kurwa?! Najmądrzejszy na świecie?! - Axl wstał i złapał chłopaka za koszulę.

- Rose, spokojnie. - usadziłem wokaliste na miejsce.

- Z wami to taka rozmowa! - powiedział i wyszedł z kuchni.

- Dziś na imprezie będzie przyjaciółka Emilie. Nazywa się Michelle Young. Może ona ci się spodoba. - odezwał się Popcorn.

- Czekaj... - zamyślił się Slash - Chodziłem z nią do gimnazjum! Jej ojciec gra w pornolach. - zaśmiał się - Ostatnio z Izzim byliśmy u niego po towar i nam opowiadał. Pamiętasz?

Rytmiczny skinął głową.

- Grubo! Może da nam pooglądać! - entuzjazmował się Steven.

- To o której się wszystko zaczyna? - zapytałem zmieniając temat.

- O 21. - odpowiedział Izzy.

WIECZOREM

~~~~~~~~~~~~~~~~~

Poszliśmy do Marcka. Dziwki wysypywały się drzwiami i oknami, a na ścianie ktoś napisał sprayem: "WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO SKURWYSYNY!!!". Cały Marck. Oczywiście nie brakowało alkoholu, dragów i głośnej muzyki. A dodatkową atrakcją były sypialnie, które na ten wieczór służyły za miejsce schadzek. Slash i Steven gadali z Emilie i jakąś dziewczyną, pewnie to ta Michelle. Spojrzałem w drugi koniec pokoju - Axl przepraszał Caroline za jego "przechwałki".

- Zatańczymy? - zapytała Vivien.

- Przecież wiesz, że nie umiem. - ociągałem się.

- Nauczę cię! - krzyknęła radośnie i złapała mnie za rękę.

Zaczęliśmy tańczyć. Chyba nawet dobrze mi szło.

- Trzymajcie. - Marc wręczył nam jakieś drinki.

Mocne to cholerstwo. I dobrze. Po przetańczeniu 3 piosenek z płyty Aerosmith postanowiliśmy usiąść przy przyjaciołach. Najwyraziej Car i Axl już się pogodzili, bo blondynka siedziała mu na kolanach. Slash gadał z Michelle, która chichotała ze wszystkiego co mówił, nawet jeśli nie było to nic śmiesznego. Izzy nalał nam do szklanek whisky. Jak to w naszym zwyczaju przepiliśmy całą imprezę. W między czasie Car i Axl odwiedzili jeden z pokoi Marcka. Podobnie Steven i Emilie. Koło 2 w nocy Slash poszedł z Michelle do naszego domu. 

- My też się zwijamy. - powiedział Steven i wyszedł ze swoją dziewczyną.

Pewnie noc spędzą u niej. Zostało nas tylko pięcioro. Marck doniósł nam LSD i kokainy, żeby jak to on powiedział "nam się nie nudziło". Zwykliśmy nie mieć umiaru, więc wszyscy się najebaliśmy, naćpaliśmy i Bóg wie co jeszcze.

- Duff, chodźmy do domu. - szepnęła mi na ucho Vivien.

- Dobrze. - odpowiedziałem.

Brunetka złapała mnie za rękę. Szliśmy w ciszy. Odprowadziłem ją pod sypialnie i już miałem iść do swojej, ale zatrzymała mnie.

- Wejdź. - zaprosiła mnie.

Posłusznie wszedłem. Viv ściągnęła z siebie koszulkę i zaczęła mnie całować.

- Jesteś pewna? - zapytałem odgarniając jej włosy za ucho.

- Przeleć mnie! - uśmiechnęła się i zaczęła majstrować przy moich spodniach.

Żebym potem tego nie żałował... Ale ta noc... Ona była cudowna! Grzmociliśmy się jak pierdolone króliki, a jej było mało i mało. Musiałem zaspokoić pannę w potrzebie, nie?