R. 39

*perspektywa Vivien*

----------------------------

Siedziałam z Duffem i oglądaliśmy jakiś film. Przed nami leżało zimne piwo i popcorn (nie Steven). Usłyszeliśmy, że coś zjebało się ze schodów.

- Nawet schody są przeciwko mnie... - wybełkotał pijany Adler.

- Pogadaj z nim teraz. - szepnął Duff.

Wstałam i poszłam do kuchni za naprutym perkusistą.

- Zostaw tą wódkę. - powiedziałam łagodnie.

Blondyn spojrzał na mnie smutnym wzrokiem. Zaczął pić alkohol.

- Zostaw... - zabrałam mu butelkę.

- Ja już nie wiem co mam robić... - powiedział załamanym tonem.

- Wódka w niczym ci nie pomoże. - próbowałam naśladować psychologiczny ton Izziego - Najpierw wytrzeźwiej.

- A potem w cudowny sposób Emilie do mnie wróci, tak? - ironizował.

- Ona potrzebuje czasu, aby to przemyśleć. Pogadaj z nią. - zaproponowałam.

- Próbowałem. Nie chce mnie widzieć. - powiedział - Może ty z nią pogadaj? - zapytał głosem pełnym nadziei.

- No dobra. - westchnęłam - A teraz idź spać i zostaw tą wódkę. - nakazałam przyjacielowi.

Blondyn podreptał do swojego pokoju.

- Duff, podwieziesz mnie do Emilie? - zapytałam basistę.

- Jasne. - odpowiedział i zaczął ubierać się w skórzaną kurtkę.

Wzięłam kluczyki do grata Caroline i podałam je blondynowi. Jechaliśmy w ciszy. Duff jest jakiś dziwny ostatnio.

- Co się dzieje? - zapytałam.

Rany, co ja mam ostatnio z tą troską o innych?!

- O co ci chodzi? - odpowiedział pytaniem na pytanie.

- Dziwny jesteś ostatnio. - stwierdziłam.

Basista wzruszył ramionami.

- Nie chcesz gadać to nie. - powiedziałam i odpaliłam papierosa.

- Poczekać na ciebie? - zapytał, gdy dojechaliśmy.

- Nie trzeba. - odpowiedziałam i ruszyłam w stronę klatki schodowej.

Zapukałam do drzwi. Otworzyła mi cała blada i z podkrążonymi oczami Emilie.

- Hej, mogę wejść? - zapytałam.

Wzruszyła ramionami i odeszła od drzwi. Widzę, że jest w podobnym stanie co Steven.

- Jak się trzymasz? - chciałam nawiązać rozmowę.

- Michelle tu była... - powiedziała od czapy - Chciałam porozmawiać ze Stevenem i wrócić do niego, ale powiedziała, że wtedy u mnie w mieszkaniu on... chciał ją zgwałcić.

Nie mogę w to uwierzyć! To niemożliwe! Steven kocha Emilie. Co za podła dziwka z tej Michelle!

- To nie prawda. - odezwałam się - Adler kocha cię nad życie. Nawet chciał skoczyć ze wzgórza dla ciebie...

- Co?! - przestraszyła się.

- Dziewczyno, twoja "przyjaciółeczka" robi wszystko, żeby was skłócić. Kiedy to zrozumiesz?! - próbowałam otrzeźwić Emilie.

- Mój biedny Stevenek... - dziewczyna chyba mnie nie słuchała - Muszę do niego iść!

Nagle... Wpadłam na zajebisty plan! Trzeba w końcu pozbyć się Michelle.

- Czekaj! - zatrzymałam brunetkę - Mam pomysł!

Przedstawiłam Emilie moj zajebisty plan.

 - Tylko Steven niech tu wpadnie. - powiedziała.

- Spokojnie. Mam nawet pomysł, żeby został na dłużej. - uśmiechnęłam się.

Reszte wieczoru zostałam u Emilie. Świetowałyśmy plan "obalenia Michelle". Zostałam u niej na noc. Rano zaczęłam zbierać się do domu.

- Dzięki za przenocowanie. - powiedziałam.

- To ja ci dziękuję. - uśmiechnęła się - Zadzwoń jak będzie coś wiadomo.

Pożegnałyśmy się i wyszłam. Jechałam metrem.

- Gdzie są wszyscy? - zapytałam mało przyjaznym tonem Michelle, która panoszyła się po domu.

- Ciszej... - zaczęła masować sobie skronie - Mam strasznego kaca... Dopiero z pracy wróciłam.

Od kiedy to kurestwo jest pracą? I w co oni się znowu wpakowali?! Jedną noc mnie nie było!

WIECZOREM

~~~~~~~~~~~~~~~~

Usłyszałam, że ktoś wszedł do domu. Zobaczyłam nie umalowaną, rozczochraną Caroline.

- Co się stało?! - przestraszyłam się.

- Pić... - jęknęła.

Podałam jej puszkę coli. Wypiła pół na raz.

- W nocy wbiła tu policja. - zaczęła opowiadać - Wszystkich aresztowali. Chłopaki są jeszcze w areszcie, a mnie wypuścili teraz.

- Ale za co was zamknęli? - dopytywałam.

- Nie wiem. - blondynka odpaliła papierosa - Pytali tylko jak się nazywam.

- Miejmy nadzieję, że szybko wyjdą... - zmartwiłam się.

- Idę pod prysznic. - powiedziała Car.

Poszłam do kuchni zrobić coś do jedzenia. Pewnie Caroline jest głodna. Widzę, że mama Stevena zostawiła zakupy. Ooo! Makaron! Zrobię spaghetti!

- Viv, widziałaś moją koszulkę Aerosmith? - zapytała blondynka wchodząc do kuchni zawinięta w ręcznik.

- Nie. Sprawdzałaś u Axla w pokoju? - zaproponowałam.

- Co tak ładnie pachnie? - zapytała Michelle.

Ta głupia małpa zajebała bluzkę Caroline!

- Ty dziwko! - wrzasnęła Car - Oddawaj moją koszulkę!

- Wyluzuj... Tylko sobie pożyczyłam. - powiedziała z politowaniem dziewczyna Slasha i zaczęła nakładać sobie nasze ( ! ) spaghetti.

- Pierdolona złodziejka! - wściekła się Caroline (i wcale się nie dziwię).

- Nie wyzywaj mnie kurwo! - Michelle przystąpiła do ataku.

- Bo co?! - Car ją popchnęła.

- Nie dotykaj mnie! - ta suka zerwała z Caroline ręcznik i blondynka została całkiem naga.

- Smacznego! - ryknęła Car i wepchnęła twarz Michelle w spaghetti.

Potem z gracją wzięła swój ręcznik i wyszła. Zaczęłam po cichu śmiać się z Michelle.

- Co się gapisz?! - zapytała wyjmując głowę z talerza.

Nic nie odpowiedziałam. Po chwili ubrana Caroline zeszła na dół. Zaczęłyśmy jeść mój obiadek.

- A może zadzwonimy do Garrego? - zaproponowałam.

- Ok. - powiedziała Car i poszła do telefonu.

Zaczęła gadać z policjantem.

- I co? - zapytałam, gdy skończyła.

- Aresztowali ich za nie stawienie się na rozprawie. - zaczęła wyjaśniać - Dziś będą mieć tą sprawę o pobicie.

- To nie mogli nam wysłać jakiegoś powiadomienia? - wkurzyłam się lekko.

- Wysyłali na stary adres. - powiedziała.

- To skąd wiedzieli, że teraz tu są? - próbowałam wszystko sobie sobie poukładać.

- Ktoś im podkablował. - odpowiedziała.

Ciekawe kto... Hm... Może nasza urocza Michelle!

NASTĘPNEGO DNIA

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Rano usłyszałam dźwięk podobny do tupotu bawołów, czyli chłopcy wrócili. Zeszłam na dół przywitać się.

- Jest coś do żarcia? - zapytał Axl na mój widok.

- O ile Michelle wszystkiego nie wpieprzyła to są resztki spaghetti. - powiedziałam.

- Co ty do niej masz? - spytał Slash wyciągając Daniel'sa z szafki.

Pokręciłam głową.

- Co wam powiedzieli na rozprawie? - zapytałam.

- Mamy 200 dolców kary za nie stawienie się i 300 godzin prac społecznych. - odpowiedział Izzy i zaciągnął się papierosem.

- Kochanie! - krzyknęła nasza "ulubiona" współlokatroka - Cieszę się, że już jesteś! Twoje koleżanki były dla mnie bardzo nie miłe. - zaczęła skarżyć.

- Tylko się nie popłacz. - prychnęłam.

- Widzisz? - powiedziała tonem niewiniątka.

- Viv, dajcie jej spokój. - Saul stanął w obronie tej uciśnionej niewiasty.

- Niech ta suka trzyma się zdala od nas. - do salonu weszła Caroline.

- A ta wariatka obrzuciła mnie wczoraj makaronem. - powiedziała z udawanym smutkiem Michelle.

- Car, nie przeginasz czasem? - Saul objął swoją dziewczynę.

- Co?! Ja przeginam?! To ta kurwa mnie rozbiera! - oburzyła się blondynka.

- Ooo! A mogę ja ciebie porozbierać? - zaciekawił się Axl.

- Później. - Car puściła wokaliście oczko.

- Steven, musimy pogadać. - powiedziałam do perkusisty, który już dorwał się do gorzały.

Nadal był smutny. Wyszliśmy na zewnątrz.

- Byłam u Emilie i wszystko już jest ok. Nie jest zła. - oznajmiłam.

- Viv, uwielbiam cię! - Popcorn rzucił mi się na szyję.

- Ale musisz udawać, że nic nie wiesz. - zaczęłam wprowadzać go w mój plan - Powiesz wszystkim, że nie możesz patrzeć na Michelle i przeprowadzasz się do matki, a tak na prawdę, będziesz mieszkał u Emilie.

- No ok... Ale po co? - zdziwił się blondyn.

- Pozbędziemy się Michelle. - powiedziałam tajemniczo i wróciłam do środka.

PARE GODZIN PÓŹNIEJ

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

*perspektywa Duffa*

---------------------------------

Siedzieliśmy wszyscy w Rainbow i chlaliśmy w najlepsze, tylko Axl urwał się gdzieś wcześniej, bo się źle czuł, a Steven przeprowadził się do matki.

- Wracamy? - zapytała Caroline.

Zebraliśmy swoje rzeczy i ruszyliśmy w stronę domu. Zapalilśmy światło w salonie, bo było cholernie ciemno. I zobaczyliśmy jak Axl pieprzy się z Michelle.

- Ty suko! - wrzasnęła Car.

- Nie wystarczasz mu. - powiedziała triumfalnie Michelle.

Caroline przypieprzyła jej pięścią w twarz.

- Car... - Axl chciał złapać blondynkę za ramie.

- Nienawidzę cię! - krzyknęła zapłakana Caroline i wybiegła z mieszkania.

Izzy pobiegł za nią.

- Wszystko musisz niszczyć kurwo! - krzyknęła Vivien.

- Viv, daj spokój. - powiedział Slash wycierając krew z twarzy swojej dziewczyny.

- Ta kurwa rozpieprzyła już drugi związek! - wrzeszczała brunetka.

- Jak to? - zdziwł się Saul.

- Najpierw Stevena, a teraz Axla i Caroline! - wyjaśniła - Emilie nakryła tą wywłokę jak robi laskę Adlerowi i ten sam numer zrobiła Car!

- Michelle, to prawda? - mulat zapytał swoją dziewczynę.

- No... - powiedziała cichutko przybierając minę niewiniątka.

- I jeszcze nakłamała, że Steven chciał ją zgwałcić! - Viv dolewała oliwy do ognia.

- Takich rzeczy się nie robi... - powiedział powarznie Saul - Michelle, to koniec. Musisz się wyprowadzić i z nami koniec...

- Ale ja jestem z tobą w ciąży! - wypaliła.

Wszyscy zamarliśmy.