R. 46

Specjalne podziękowania dla "Wyobraźni z aska" dzięki której dostałam weny twórczej i napisałam ten bardzo krótki rozdział. Jeszcze raz dziękuje c:

*perspektywa Stevena*

------------------------------

Idziemy sobie teraz do Slasha, a potem spotkam się z Emilie. Stęskniłem się za nią... Ale, zaraz... Co matka Emilie robi u Slasha w szpitalu?!

- Saul? - zapytał niepewnie Duff wchodząc na salę - Co ta kobieta u ciebie robi?

- Oo, hej stary! - uśmiechnął się gitarzysta - To jest Muriel.

- Steven? - kobieta zdziwiła się na mój widok.

- Dzień dobry. - uśmiechnąłem się.

- Zaraz, to wy się znacie? - zapytał basista.

- To matka Emilie. - wyjaśniłem.

Ja chyba nie chce wiedzieć co ona tu robi...

Posiedzieliśmy u Slasha, a potem poszedłem do mieszkania Emilie. Zadzwoniłem dzwonkiem do drzwi.

- Steven? - zdziwiła się na mój widok - Tak się cieszę, że nic ci nie jest! - dziewczyna rzuciła się mi na szyję.

- Tęskniłem za tobą. - uśmiechnąłem się i wyciągnąłem różę zza pleców - To dla ciebie.

- Dziękuję. - ucieszyła się.

Zostałem u niej na noc. Chyba nie musze wyjaśniać co robiliśmy.

----------------------------

*perspektywa Vivien*

----------------------------

Po powrocie od Slasha stałam w kuchni i odgrzewałam sobie starą pizze. Poczułam, że ktoś zasłonił mi oczy.

- Zgadnij kto to. - usłyszałam radosny głos Duffa.

Odwróciłam się i go pocałowałam.

- Nie zdąrzyłem ci jeszcze podziękować za to, że mnie uratowałaś. - powiedział uroczyście.

- Daj spokój. - uśmiechnęłam się - Nie musisz mi dziękować.

- Ale chcę. - odwzajemnił uśmiech - Idziemy.

Duff zasłonił mi oczy i zaczął gdzieś prowadzić. Po przywróceniu widzenia znalazłam się w parku. Przede mną leżał koc i graty do pikniku. Duffy sie postarał, bo nawet świeczki zapalił. Nie sądziłam, że jest romantyczny.

- Wow... - powiedziałam z zachwytem.

Spędziliśmy bardzo miły wieczór. Duff nie zachowywał sie jak yyy... Duff?

NASTĘPNEGO DNIA*

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

*perspektywa Caroline*

----------------------------------

Obudził mnie jakiś okropny hałas z dołu. Axl nie leżał obok mnie, więc pewnie on jest jego źródłem... Ubrałam i zeszłam na dół.

- Co tu sie dzieje? - zapytałam na widok Axla i dwóch robotników.

- Montujemy alarm i kraty w oknach. - wyjaśnił jakby nigdy nic Axl.

- Nie przesadzasz? - zirytowałam sie.

- Nigdy nie wiadomo kiedy znowu będą chcieli komuś coś zrobić. - stwierdził Rudy.

- Wpadasz w paranoje... - skomentowałam całą sytuację.

- Panie Rose... - odezwał się gruby robotnik - ...przy alarmie zamontowaliśmy włącznik klimatyzacji oraz przyciski wzywające policje, straż i karetkę.

- Dzięki panowie. - uśmiechnął się Axl.

Pokręciłam tylko głową. 

- Robimy dziś popijawe z okazji powrotu Stevena. - oświadczył Rudy.

- No dobra. - wzruszyłam ramionami.

Nagle do domu wszedł Izzy z wielkim kartonem.

- Załatwiłeś? - zapytał tajemniczo wokalista.

- Taa. - uśmiechnął się rytmiczny - Tylko chyba gliny jechały za mną jak od dillera wychodziłem.

- Jeszcze tego brakuje, żeby nam do domu wbili... - Axl zaczął panikować.

- Przewrażliwiony jesteś. - zaśmiał sie Izzy i odpalił papierosa.

- Kolejny zaczyna... - powiedział załamany rudzielec.

Izzy posłał mi pytające spojrzenie. Wzruszyłam ramionami. Roseowi odpierdala dzisiaj bardziej niż zwykle... Wieczorem przyszedł Steven z Emilie. Wbiła też jej matka do Slasha. Co do kurwy ona chce od niego?! Zaczęliśmy pić i ćpać. Już wiem co było w tym kartonie Izzyego...

- Adler, podkręć klimatyzacje. - powiedział Duff do naćpanego w chuj Stevena.

Perkusista podreptał do tego nowego ustrojstwa i zaczął wciskać wszystkie guziki na raz. 

- Saul, odprowadzisz mnie do domu? - zapytała starsza kobieta.

- Jasne Muriel. - uśmiechnął się gitarzysta i wyszedł z matką Emilie.

- My też spadamy. - stwierdził Steven.

- Więcej dla nas. - wzruszył ramionami Axl.

Piliśmy sobie w najlepsze, aż usłyszeliśmy syreny policyjne. W chuj dużo radiowozów jechało do... NASZEGO DOMU! 

- Izzy złapali cie! - krzyknął przerażony Axl.

- Trzeba sie pozbyć towaru... - powiedział rytmiczny.

Zaczęłam nerwowo zamykać drzwi na każdy zamek, żeby opóźnić wejście policji i zasłaniać zasłony w oknach. Duff i Viv gdzieś spierdolili. No pięknie! Zobaczyłam jak Axl i Izzy wciągają wszystkie narkotyki w siebie.

- Powariowaliście?! - zaczęłam sie wydzierać.

- A masz inny pomysł? - zapytał wokalista.

- Mam. - zaczęłam topić wszystko w kiblu i spuszczać wode.

Usłyszeliśmy walenie do drzwi.

- Stradlin i co teraz kurwa? - zapytał nerwowo Axl.

- Car, otwórz. - powiedział z kamienną twarzą Izzy.

Posłusznie poszłam otworzyć.

- Dostaliśmy zawiadomienie z tego domu, że potrzebna interwencja policji. - odezwał się policjant rozglądając po domu.

- To jakaś pomyłka. - powiedziałam.

- Dziwne, bo guzik alarmowy został wciśnięty kilka razy... - zaczął podejrzliwym tonem policjant.

- A to pewnie nasz kolega przez przypadek... - speszyłam się - Mamy nowy alarm i to dlatego.

- Prosze uważać następnym razem. - policjan ostatni raz przyjrzał sie uważnie domowi i wyszedł.

- Zabije tego chuja... - powiedział wściekle Axl.

Izzy zaczął się śmiać.

- Nic wam nie będzie po tych narkotykach? - zapytałam z troską.

Nie dostałam odpowiedzi. Chłopaki już całkiem odlecieli...

*inspiracja Ozzym Osbournem